•Dagje dames volleybal

Maandag 20 augustus 2012
Vanochtend eerst nog samen ontbeten met Sara, Ilaria en Loredana. Helaas gingen ze daarna al naar het vliegveld. Ze hadden eigenlijk geen zin om te gaan, omdat de leuke, spannende wedstrijden nog moeten komen. Ik heb ze een pak stroopwafels meegegeven, als aandenken aan mij. Hopelijk vinden ze het erg lekker 🙂

Ben toen wat door de stad gaan lopen, langs de grote weg/boulevard richting de Arena. Het centrum van Sofia is eigenlijk best klein en alle belangrijke en “mooie” gebouwen staan aan die ene boulevard. Halverwege de taxi genomen naar de Mall. Veel westerse winkels maar ook onbekende Bulgaarse, voornamelijk kledingwinkels. Bij de Carrefour normaal eten en water gehaald. Ook een bakje meloen voor 0.46 leva = €0,25. Waar kan je dat in Nederland vinden? Eten is hier wel goedkoper dan in Nederland (doos Oreo’s voor 2 leva = €1), maar de meeste kleding en elektronica is even duur of zelfs duurder (zoals Apple producten).
Stukje gelopen naar de hal. Ongeveer 20 min in de hete zon, maar was te doen. Ik kwam binnen tijdens de tweede set van Polen – Oekraïne. Toen zaten de Polen nog aardig in het spoor van de Oekraïners, maar in de derde set zijn ze helemaal weggespeeld: 7-25 en 0-3 winst Oekraïne.
Om 14:00 werd Wit-Rusland – Turkije gespeeld. Sorry dat ik het zeg, maar het lijkt wel of Turkije slechter is geworden ten opzichte van vorig jaar… Twee passer/lopers kunnen nog een aardig balletje slaan, maar de rest.. Met 25-8 ging de eerste set dan ook naar de Wit-Russen. De twee sets erna veranderde het beeld niet. Het leek soms gewoon inslaan voor de Wit-Russen. Turkije wordt dan laatste in hun poule en speelt dan heel erg waarschijnlijk tegen Israël. Ik durf nog niet te zeggen wie die wedstrijd dan wint, beide zijn gewoon slecht.
Op de tribune zat ik naast een paar Polen. De fotograaf van gisteren is ook een Pool, en volgens mij is het een gezin van jonge grootouders, ouders en klein peutertje.
Om 15:00 was de wedstrijd al afgelopen en de volgende (Rus – USA) zou pas om 17:30 beginnen. Ik ben toen via een verbindings-gang naar de Arena gelopen (de deuren voor het publiek boven waren dicht). Dit is een gang die aan de zijkant van de trainingshal naar niveau -1 loopt van de Arena. Onder de Arena een trap omhoog en je staat op vloer hoogte. Bij de spelers ingang daar, zijn foto’s te bekijken. Heb een foto gekocht waar Ila, Sara en ik opstaan, Duitsland aan het aanmoedigen. Toen lekker op een andere trap gezeten, gebruik makend van de wifi. De fotograaf kwam toevallig ook op dezelfde plek zitten. Heb hem een stroopwafel gegeven (hij vond het erg lekker!) en via Google maps laten zien waar ik woon in Nederland. Hij liet me zien dat hij in Poznan woont.
Ik had gehoopt dat de dames wedstrijden in de Arena gespeeld zouden worden, ipv in de trainingshal, maar ik zag dat de mannen vandaag in de Arena trainden. Heb nog een stuk in m’n boek kunnen lezen, voor de bar tussen allemaal druk gebarende Bulgaren. Maar ik mocht er wel gezellig bij komen zitten.
Vanaf kwart voor 5 weer in de hal gaan zitten voor de wedstrijd Rusland – USA. Dit was de eerste wedstrijd waarbij voor het begin teamfoto’s gemaakt werden en spelers het veld opgeroepen werden. Waarschijnlijk omdat dit een topwedstrijd is, en de vorige wedstrijden niet. Er zat heel veel publiek op de tribune. Ook veel andere landen kwamen kijken: Oekraïnse dames en heren, Russische heren, Poolse dames en heren, Wit-Russische dames en de Japanse en Hongaarse dames (wedstrijd erna). De eerste set begon Rusland erg goed, maar gelukkig kwam USA weer bij. Daarna liep Rusland weer uit, maar boven de 20 punten was het stuivertje wisselen. Rusland kreeg 4 setpunten, maar USA benutte hun eerste: 27-29. (Heel vervelend was de speaker. Ze zei steeds de punten, maar te snel achter elkaar: 16 gelijk, 17 gelijk, 21 gelijk, 22 gelijk etc. En met een publiek vol doven en slechthorenden kunnen ze dat beter achterwege laten: ze horen het toch niet en er is een mooi groot scorebord!)
In de tweede set bleek niks meer goed te gaan bij Rusland. Ballen in het net, het blok, of ballen die ketste. Het stond 4-16 bij de 2e technische time-out! Eindstand set: 11-25
In de derde set bleek hetzelfde te gebeuren (7-16 2e tto) maar daarna begonnen de Russen beter te spelen en pakten ze nog hun punten mee: 18-25 en 0-3. De Amerikaanse meiden zijn goed, en als ze hun service pass beter onder controle krijgen, zouden ze de finale tegen Oekraïne best eens kunnen winnen! De Russische coach klinkt en kijkt altijd zo boos als hij praat. Hij praat ook hard. En tijdens de wedstrijd kraamt hij tegen de wissels wat uit, maar zij kijken de andere kant uit (gewend?).
Toen ik naar buiten liep, op zoek naar een taxi, sprak een Japanse man mij aan (hij was samen met 2 Japanse dames en een Oekraïnse vriend (?)). Na een paar herhalingen kwam ik er achter dat hij wilde weten in welke hal de Japanse dames spelen en waar die was. Toen wilde hij nog weten hoe ik heette, waar ik woonde, waarom wij niet meededen. Heb mijn naam opgeschreven (uitspreken konden ze niet), ben met de twee mannen op de foto geweest, heb complimentjes gekregen (ik ben zo mooi en zo lang! “In Nederland hebben ze goed grond, dus goed eten en daarom worden ze zo lang”….) en heb een zelfgemaakte Japanse kaart gekregen. Super aardig!
Gelukkig snel een taxi gevonden en bij de Italiaan gegeten (dat kon nu, nu de Italianen weg waren. Zij wilden niet bij de Italiaan eten). Voor het toetje ging ik langs de Mac; maar ze maken hier echt hele slechte McFlurry’s!
Vandaag ook nog herkend door een Oekraïense speler, Oleksii. Hij vroeg waarom we niet meededen en of we volgend jaar aan de Deaflympics meedoen. Heb hem verteld over de weinige spelers en het beach. Hij hoopt ons volgend jaar te zien! Ook met een Belgische man op de tribune gesproken. Hij woont vlak bij Nederland: in Turnhout. Aan het eind van de wedstrijd kwam ook de vrouw van Jan, Belgische voorzitter EDSO, uit het niets naast me zitten. Nog even Nederlands met haar gesproken.
Heel leuk dat zoveel spelers me herkennen (ook een Oekraïnse speelster aan de kant die vervolgens naar de andere wisselspeelster gebaard die dan weer omkijken naar mij. Valt niet op, nee. Hopelijk was het positief!), ook al draag ik niks oranje en ben ik, nu, alleen.
Morgen een lange, volle dag met, als het goed is, veel leuke wedstrijden! Ik ga in ieder geval Deutschland naar de overwinning helpen tegen Frankrijk!
(Uitslagen staan sinds kort in een PDF bestand op de officiële site)

Foto’s